Petra: het wereldwonder in Jordanië

Petra: één van ’s werelds wonderen. Petra is de Hebreeuwse naam voor de vroegere rijke hoofdstad van de Nabateeërs die hier rond 600 voor Christus hebben gewoond. Het vormde in die tijd een belangrijke handelsroute. De stad ligt in een kloof bij het stadje Wadi Musa in Jordanië en is grotendeels met hamers en beitels uitgehakt in de rode Jordaanse rotsen. Een als Hindoestaanse handelaar vermomde Zwitser (Ludwig Burckhardt) herontdekte Petra aan het begin van de 19e eeuw, ik ontdekte Petra in de 21e eeuw - en was om. Hier moet je eens geweest zijn: wat een bijzondere plek op aarde!

Een geluk bij een ongeluk

De avond voor mijn bezoek is er een protest bij Petra. Hierdoor is Petra de volgende ochtend vrijwel verlaten. Ik vertrek vroeg in de ochtend om voor de zonsopgang aanwezig te zijn, neem een alternatieve route en zie, tot de terugweg, welgeteld één Japanner en twee Amerikanen. Pas op de terugweg in de namiddag kom ik ze tegen: andere reizgers. Halleluja. Wat een geluk bij een ongeluk, een verlaten Petra is de wens van elke reiziger. Tip: ga vroeg!

Het wonder Petra met als hoogtepunt: Al Hkazneh (de Treasury)

Het wonder Petra neemt me mee en houdt me vast tot ik de laatste stap weer uit de oude stad Petra zette. De kleuren van de rotsen zijn onbeschrijflijk, vooral wanneer de zon zich vroeg in de ochtend over de rotsen werpt. De altijd wisselende inval van gouden zonnestralen op de rode, gele, zwarte en roze aarde en rotsen zorgt voor een schitterend kleurenpalet. Het voelt hier onwerkelijk aards aan, er hangt een spirituele en magische sfeer. Ik loop langzaam naar binnen.

De lange kloof (de siq) neemt onwerkelijke vormen aan en wanneer je aan het eind van deze smalle kloof het grootste bouwwerk van Petra (de schatkamer van de Farao) tevoorschijn ziet komen, snap je waarom dit één van de wereldwonderen is. Volledig gehakt uit de bergwand tussen de eerste en tweede eeuw voor Christus is Al Khazneh (de Treasury) één van de indrukwekkendste bouwwerken in de oude stad.

Hidden gem: Place of Sacrifice

Ik kies voor een alternatieve route die over een berg naar de ‘Place of Sacrifice’ leidt en vervolgens een onbekend pad laat slingeren dwars door de magische oude stad. Bijna verdwaald tol ik langs de oneindige rotsformaties en bouwwerken en vanuit het niets zitten daar plots twee bergbewoners, een oude vrouw en haar dochter. Een pot thee staat op het vuur, ze wenken me. Mijn handen worden vastgehouden, ik krijg een kop thee en stukjes droog brood toegestopt. We hebben een bijna woordenloos gesprek over de dood van haar man. Met een kus (een zegen) op mijn voorhoofd als afscheid is dit één van de meest bijzondere momenten in Jordanië. Wolkig dwaal ik verder en vind ik via de bijzondere Monestary langzaam mijn weg terug.

Petra, je bent magisch.