REIZEN – FILIPIJNEN / Drie persoonlijke hoogtepunten van het Filipijnse eiland Palawan

Laura Coolen van de blog What About Her vertelt je alles over haar bijzondere reis naar de Filipijnen.

Een paar jaar geleden reisde ik door de Filipijnen en bezocht ik Manilla en de eilanden Cebu, Bohol en Palawan. Vandaag deel ik mijn drie persoonlijke hoogtepunten van het Filipijnse eiland Palawan!

El Nido en haar duizend verborgen eilanden

De populairste bestemming van de mooie provincie Palawan is El Nido: de perfecte uitvalsbasis om de geweldige Bacuit Archipel te bezoeken! El Nido zelf is niet heel bijzonder, maar ligt in deze Bacuit Bay en is omringd wordt door azuurblauw water en met jungle bedekte kliffen. Het is er zo mooi!

Ooit schreef ik een liefdesbrief aan El Nido. Ik zal er een stukje van delen:
‘El Nido, El Nido, El Nido…Je zit nog steeds in mijn hoofd. Ik kan je niet loslaten en ik droom nog steeds over je. Je bent te mooi om te vergeten, te puur om vrij te laten en te prachtig om ons geheim niet te delen. Ik zag je en ik viel voor je. Ik ben verliefd. Tot over mijn oren. Op de vele vrolijke tricycles die door je hart rijden. Op je hectische aard, maar laid back uitstraling. Op de zee aan je voeten, met haar duizend tinten blauw. Op hoe je bent ingesloten door prachtige karstbergen. Op je zonsondergangen. Op je grillige vormen met messcherpe randen, op je baaien met verborgen witte stranden. Besef je wel hoe fenomenaal mooi je bent?’

Mijn persoonlijke hoogtepunt van deze plek was de boottocht die ik maakte door de Bacuit Archipelago. Het is een speeltuin vol verborgen eilandjes, een paar van de mooiste die ik ooit heb gezien. Droom maar gewoon even weg bij de foto’s en de reisfilm onderaan dit artikel!

De open gevangenis in Puerto Princesa

Puerto Princesa is vooral heel erg heet en de toeters galmen ‘s nachts nog door mijn hoofd! Toch besluit ik twee dagen te blijven, een scooter te huren en de omgeving te verkennen. Mijn doel? Het bezoeken van de open gevangenis. De voordeur van deze Iwahig Prison and Penal Farm staat gewoon open!

Wanneer een gevangene net veroordeeld is zitten ze wel achter slot en grendel, maar bij goed gedrag verplaatsen ze vrij snel. Dan lopen ze, na jarenlang vastgezeten te hebben, hier vrij rond en zitten het laatste gedeelte van hun straf uit. Velen blijven zelfs op het land wonen omdat ze niets hebben om naar terug te gaan. De gevangenen hier zitten vast voor kleine delicten, maar ook voor heftige zaken zoals (massa)moord en verkrachting. Verrassend genoeg ontsnappen de gevangenen zelden. Ze zitten hun tijd in de gevangenis uit en wachten geduldig op hun vrijlating. Ze krijgen de kans om in en rond de gevangenis te werken om hun gezinnen van voedsel en onderdak te voorzien. Meestal wonen de gezinnen in de buurt om nog een band met hun geliefden te hebben. Gevangenen krijgen de mogelijkheid om zich om te scholen of een vak te leren binnen de gevangenis.

Ik beland natuurlijk direct bij de voordeur van de maximum security gevangenen en er is slechts een open hek dat me van ze scheidt. Ik praat met ze en schud wat handjes maar ik geef toe…spannend is het wel. Na even rondgereden te hebben op het terrein (je kunt er serieus verdwalen) spot ik een ontzettend gaaf, oud Amerikaans gebouw waar wat gevangenen me vanuit het raam roepen. Zal ik, zal ik niet… Ik stap naar binnen, waar veel gevangenen rondlopen. Er is nergens beveiliging of security te vinden. Ik raak aan de praat met ze en hoor de meest bizarre verhalen. De één wil met me trouwen, de ander wijkt niet van mijn zijde omdat hij mijn bodyguard wil zijn en de derde laat zijn tattoo’s zien: ze staan voor de hoeveelheid mensen die hij heeft vermoord. Nadat ik iets te vaak op de (telefoon)foto wordt gezet hou ik het voor gezien. Ze worden wel erg aanhankelijk nu en de verhalen worden er niet minder heftig op. Je ziet het aan mijn ongemakkelijke grijns. Het is, nogmaals, een bizarre en bijzondere ervaring. Goed, kan ik die ook weer van mijn lijstje strepen.

Het ongerepte Port Barton

Port Barton. In het jaar dat ik in de Filipijnen reisde (2014) was dit een echte niet-toeristische parel. Ik hoop dat dit bewaard is gebleven! Port Barton is een klein vissersdorp gelegen aan een afgelegen baai aan de westkust. De plek is lastig bereikbaar, maar de moeite dubbel en dwars waard. Ik ben blij dat ik deze plek in al haar rust heb mogen meemaken. Ze zijn nu druk bezig (misschien is dit al het geval) om het zandpad en opeenvolgende junglepad te veranderen in een normale weg, zodat Port Barton bereikbaar wordt. Jammer, maar niets aan te doen. Het zal er vast nog even fijn zijn. Ik vertel je over mijn ervaring!

Na een lange en pittige lokale bustocht vanuit Puerto Princesa (klem tusen tussen rijstzakken, hanen, varkens en baby’s) kom ik aan bij ‘the junction’: een soort kruispunt met een typisch Aziatisch stalletje en een paar tricycles die staan te wachten tot ze een rit krijgen richting Port Barton. Deze tocht door de jungle is enorm pittig, maar bij aankomst voel ik direct dat dit de ellende dubbel en dwars waard was. Port Barton bestaat uit een verlaten strand met een paar slaapplekken, gelegen aan een baai vol vissersbootjes met de jungle als achtergrond. De enige weg om hier te komen is door deze jungle. Het kleine dorp zelf bestaat uit hutjes, zandwegen en her en der een rijstveld. Palmbomen domineren het zicht, slangen schieten weg en de jungle probeert het dorp te overwoekeren. Kinderen laten zich vervoeren op een houten schot voortgetrokken door waterbuffels. Er is geen internet, maar als je geluk hebt is er soms stroom.

Ik slaap hier in een hutje aan het strand en doe niets meer dan wandelen, schelpen zoeken en lezen op het strand. Het is geen tropisch paradijs zoals El Nido, hier is het water minder blauw en er zijn veel kwallen. Het strand is ook minder wit dan in andere hoeken van Palawan, maar het is perfect. Voor mij is dit geluk, een lokale oase met prachtige zonsondergangen. En puppies. Dat ook.

Bekijk de reisfilm over Palawan

Ik maakte in 2014 een reisfilm over Palawan. Droom weg bij de beelden:

Foto’s: Copyright Laura Coolen // whatabouther.nl

Meer lezen?